Γράφει ο Νίκος Κόιος
Φωτογραφία: Αναστάσιος Μάρκου
Το Άνω Γαρέφι της Αλμωπίας κηρύχθηκε παραδοσιακός οικισμός επί Δημαρχίας Χρήστου Μπίνου. Ο φωτογραφικός φακός του φίλου και συνεργάτη της Πεμπτουσίας Αναστάσιου Μάρκου μας μεταφέρει, μέσα από τα χρώματα της Ελληνικής Μακεδονικής Υπαίθρου την ατμόσφαιρα της παραδοσιακής Μακεδονικής Αρχιτεκτονικής της Αλμωπίας.
Διατηρώντας το προσωπικό ύφος του μάστορα, αλλά και του ιδιοκτήτη, όλα τα σπίτια εμφανίζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η ¨πουλάτα¨. Το μεγάλο μπαλκόνι στο ανώγειο το οποίο έχει περίπου το ίδιο εμβαδό με τα δωμάτια, τα οποία ήταν δύο ή και τρία.
Το μπαλκόνι εκτός από φυλαγμένος χώρος αναψυχής, χρησίμευε και ως χώρος όπου αποθηκεύονταν προσωρινά και αποξηραίνονταν τα διάφορα γεννήματα της Μακεδονικής Γης, όπως τα φασόλια, το καλαμπόκι, οι πιπεριές και ο καπνός. Το γεγονός αυτό δικαιολογεί κυρίως το μέγεθος του.
Επίσης το μπαλκόνι αποτελούσε τον εξωτερικό διάδρομο επκοινωνίας των δωματίων. Εσωτερικός διάδρομος δεν υπήρχε.
Η σκάλα που συνέδεε το ισόγειο και το ανώγειο ήταν σχεδόν πάντοτε εξωτερική.
Στο ισόγειο υπήρχαν αποθηκευτικοί χώροι για βασικά προιόντα, οι οποίοι στα παλαιότερα χρόνια χρησιμοποιούνταν και ως στάβλοι.
Η χαμηλή τάβλα (σινία) ήταν το παραδοσιακό τραπέζι της Μακεδονικής οικογένειας.
Στο ακριτικό Γαρέφι, πρώην ¨Τσαρνέσοβο¨, πάντα χτυπούσε Ελληνικά η καρδιά των κατοίκων.
