Η Μακεδονία είναι Ελλάδα - Macedonia is Greece
Δείτε παρακάτω φωτογραφίες ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ντοκουμέντα ελληνικότητας των Μακεδόνων, καταρρίπτοντας ΑΠΟΛΥΤΑ τους ισχυρισμούς των Σκοπίων περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ»!?!?
See below photos undisputed documents Greekness of the Macedonians, breaking ABSOLUTELY allegations of Skopje, on the alleged right to be called "Macedonia" and "Macedonians"!?!?
Κεραμίδα στέγης με σφραγίδα ΠΕΛΛΗΣ
Πέλλα , Αρχαιολογικό Μουσείο
Την ταυτότητα της πόλης βεβαιώνουν ενεπίγραφες κεραμίδες οροφής με το όνομά της , Π Ε Λ Λ Η Σ.
Πέλλα , Αρχαιολογικό Μουσείο
Την ταυτότητα της πόλης βεβαιώνουν ενεπίγραφες κεραμίδες οροφής με το όνομά της , Π Ε Λ Λ Η Σ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝ.
Ενεπίγραφο βάθρο αγάλματος της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τμήμα βάθρου με αγάλματα της οικογένειας του Φιλίππου Β΄, που είχαν στηθεί το 2ο αι. π.Χ. Ένα από αυτά, σύμφωνα με την επιγραφή, εικόνιζε τη Θεσσαλονίκη, κόρη του Φιλίππου και γυναίκα του Κασσάνδρου, που έδωσε το όνομά της στην πόλη.
Ενεπίγραφο βάθρο αγάλματος της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τμήμα βάθρου με αγάλματα της οικογένειας του Φιλίππου Β΄, που είχαν στηθεί το 2ο αι. π.Χ. Ένα από αυτά, σύμφωνα με την επιγραφή, εικόνιζε τη Θεσσαλονίκη, κόρη του Φιλίππου και γυναίκα του Κασσάνδρου, που έδωσε το όνομά της στην πόλη.
ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΠΡΩΤΗΣ
Αργυρό τετράδραχμο , 167-148 π.Χ. ,
Νομισματοκοπείο Αμφίπολης
Μετά την ήττα του Περσέα, στη μάχη της Πύδνας, το 168 π.Χ., οι Ρωμαίοι με τη συνθήκη της Αμφίπολης διαίρεσαν τη Μακεδονία σε τέσσερις διοικητικές περιφέρειες («μερίδες»).
Αργυρό τετράδραχμο , 167-148 π.Χ. ,
Νομισματοκοπείο Αμφίπολης
Μετά την ήττα του Περσέα, στη μάχη της Πύδνας, το 168 π.Χ., οι Ρωμαίοι με τη συνθήκη της Αμφίπολης διαίρεσαν τη Μακεδονία σε τέσσερις διοικητικές περιφέρειες («μερίδες»).
ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ
πήλινο κεραμίδι με την επιγραφή ,αρχές του 2 αι. π.Χ.
Πέλλα , η πρωτεύουσα της Ελληνιστικής Μακεδονίας.
Αρχαιολογικό Μουσείο.
πήλινο κεραμίδι με την επιγραφή ,αρχές του 2 αι. π.Χ.
Πέλλα , η πρωτεύουσα της Ελληνιστικής Μακεδονίας.
Αρχαιολογικό Μουσείο.
Μακεδονικός τάφος Λύσωνος και Καλλικλέους.
Το ταφικό μνημείο του Λύσωνος και του Καλλικλέους είναι ένας από τους τέσσερις σημαντικούς μακεδονικούς τάφους των Λευκαδίων, που είχαν κατασκευασθεί κατά μήκος του αρχαίου δρόμου που ένωνε τη Μίεζα με την Πέλλα, την πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου.
Σύμφωνα με την κεραμική που βρέθηκε κατά τις ανασκαφές και την προσωπογραφία των μελών που τάφηκαν εδώ, ο τάφος μπορεί να χρονολογηθεί από τα τέλη του 3ου έως τα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ.
Έχει τις μικρότερες διαστάσεις από όλους τους τάφους στην περιοχή του Κοπανού, αλλά ξεχωρίζει για το κατάγραφο εσωτερικό του, που διασώζει ονόματα πέντε γενεών της ίδιας οικογένειας. Πρόκειται για τον τάφο της οικογένειας του Αριστοφάνη, τα μέλη της οποίας αναγράφονται με κόκκινα γράμματα πάνω από ορθογώνιες θήκες, που ανοίγονται σε δύο επάλληλες σειρές στις τρεις πλευρές των τοίχων.
Ο τάφος αποτελείται από το στενό προθάλαμο και τον τετράγωνο νεκρικό θάλαμο με προσανατολισμό Β-Ν και είσοδο στη νότια πλευρά, η οποία έκλεινε με δίφυλλη πόρτα. Ο προθάλαμος έχει επίπεδη οροφή και στα τοιχώματά του είναι ζωγραφισμένα ένα περιρραντήριο και ένας βωμός, ενώ στο υπέρθυρο του ανοίγματος προς το θάλαμο υπάρχει γραπτή επιγραφή με τα ονόματτα των πρώτων ενταφιασμένων νεκρών: ''Λύσωνος και Καλλικλέους των Αριστοφάνους''.
Ο νεκρικός θάλαμος διαθέτει είκοσι δύο θήκες σε δύο σειρές, οι δεκαεπτά από τις οποίες είχαν δεχθεί τις στάχτες και τα κτερίσματα από τις καύσεις των νεκρών. Οι ιωνικές παραστάδες, που αποδίδονται τρισδιάστατα με φωτοσκίαση πάνω στους τοίχους, δημιουργούν στο εσωτερικό του μνημείου την εντύπωση ενός πραγματικού περιστυλίου, στον υπαίθριο χώρο ενός κήπου.
Μία συνεχόμενη φυτική γιρλάντα με κορδέλες και ρόδια στεφανώνει το ανώτερο μέρος του περιστυλίου, ενώ στα δύο τύμπανα των στενών πλευρών αποδίδονται ζωγραφικά τα όπλα, που συχνά συνοδεύουν ως κτερίσματα τους νεκρούς πολεμιστές: κράνη, ξίφη, καθώς και δύο διαφορετικού τύπου μακεδονικές ασπίδες. Η ζωντάνια των χρωμάτων και η πολύ καλή διατήρηση των τοιχογραφιών οφείλεται στο γεγονός ότι, από τότε που αποκαλύφθηκε το μνημείο, δεν αφαιρέθηκε ποτέ ο χωμάτινος τύμβος του, που του εξασφαλίζει σταθερές συνθήκες υγρασίας. Οι ομοιότητες μεταξύ της ζωγραφικής του συγκεκριμένου τάφου με το δεύτερο πομπηιανό στυλ αποτελούν σημαντικές ενδείξεις για τις επαφές και τις σχέσεις του ελληνιστικού κόσμου με τη ρεπουμπλικανική Ρώμη και, ίσως, η συγκεκριμένη τεχνοτροπία (''αρχιτεκτονικό ζωγραφικό στυλ'' κατά τη Stella Miller) να αποτέλεσε τις αρχές ή να έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη του δεύτερου πομπηιανού στυλ.
Ο τάφος βρέθηκε τυχαία το 1942, ανασκάφηκε από τον Χαράλαμπο Μακαρόνα και δημοσιεύθηκε περιληπτικά από τον ανασκαφέα, ενώ η πλήρης μελέτη του έχει γίνει από την αρχαιολόγο Stella Miller. Σήμερα είναι προσιτός μόνο στους ειδικούς, προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερή υγρασία, που έχει συμβάλει στην εξαίρετη διατήρηση του ζωγραφικού διακόσμου του. Για την καλύτερη προστασία του μνημείου το 1999 κατασκευάσθηκε μεταλλικό στέγαστρο.
Συντάκτης
Ε. Ψαρρά, αρχαιολόγος
http://bit.ly/29LVnXR
Το ταφικό μνημείο του Λύσωνος και του Καλλικλέους είναι ένας από τους τέσσερις σημαντικούς μακεδονικούς τάφους των Λευκαδίων, που είχαν κατασκευασθεί κατά μήκος του αρχαίου δρόμου που ένωνε τη Μίεζα με την Πέλλα, την πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου.
Σύμφωνα με την κεραμική που βρέθηκε κατά τις ανασκαφές και την προσωπογραφία των μελών που τάφηκαν εδώ, ο τάφος μπορεί να χρονολογηθεί από τα τέλη του 3ου έως τα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ.
Έχει τις μικρότερες διαστάσεις από όλους τους τάφους στην περιοχή του Κοπανού, αλλά ξεχωρίζει για το κατάγραφο εσωτερικό του, που διασώζει ονόματα πέντε γενεών της ίδιας οικογένειας. Πρόκειται για τον τάφο της οικογένειας του Αριστοφάνη, τα μέλη της οποίας αναγράφονται με κόκκινα γράμματα πάνω από ορθογώνιες θήκες, που ανοίγονται σε δύο επάλληλες σειρές στις τρεις πλευρές των τοίχων.
Ο τάφος αποτελείται από το στενό προθάλαμο και τον τετράγωνο νεκρικό θάλαμο με προσανατολισμό Β-Ν και είσοδο στη νότια πλευρά, η οποία έκλεινε με δίφυλλη πόρτα. Ο προθάλαμος έχει επίπεδη οροφή και στα τοιχώματά του είναι ζωγραφισμένα ένα περιρραντήριο και ένας βωμός, ενώ στο υπέρθυρο του ανοίγματος προς το θάλαμο υπάρχει γραπτή επιγραφή με τα ονόματτα των πρώτων ενταφιασμένων νεκρών: ''Λύσωνος και Καλλικλέους των Αριστοφάνους''.
Ο νεκρικός θάλαμος διαθέτει είκοσι δύο θήκες σε δύο σειρές, οι δεκαεπτά από τις οποίες είχαν δεχθεί τις στάχτες και τα κτερίσματα από τις καύσεις των νεκρών. Οι ιωνικές παραστάδες, που αποδίδονται τρισδιάστατα με φωτοσκίαση πάνω στους τοίχους, δημιουργούν στο εσωτερικό του μνημείου την εντύπωση ενός πραγματικού περιστυλίου, στον υπαίθριο χώρο ενός κήπου.
Μία συνεχόμενη φυτική γιρλάντα με κορδέλες και ρόδια στεφανώνει το ανώτερο μέρος του περιστυλίου, ενώ στα δύο τύμπανα των στενών πλευρών αποδίδονται ζωγραφικά τα όπλα, που συχνά συνοδεύουν ως κτερίσματα τους νεκρούς πολεμιστές: κράνη, ξίφη, καθώς και δύο διαφορετικού τύπου μακεδονικές ασπίδες. Η ζωντάνια των χρωμάτων και η πολύ καλή διατήρηση των τοιχογραφιών οφείλεται στο γεγονός ότι, από τότε που αποκαλύφθηκε το μνημείο, δεν αφαιρέθηκε ποτέ ο χωμάτινος τύμβος του, που του εξασφαλίζει σταθερές συνθήκες υγρασίας. Οι ομοιότητες μεταξύ της ζωγραφικής του συγκεκριμένου τάφου με το δεύτερο πομπηιανό στυλ αποτελούν σημαντικές ενδείξεις για τις επαφές και τις σχέσεις του ελληνιστικού κόσμου με τη ρεπουμπλικανική Ρώμη και, ίσως, η συγκεκριμένη τεχνοτροπία (''αρχιτεκτονικό ζωγραφικό στυλ'' κατά τη Stella Miller) να αποτέλεσε τις αρχές ή να έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη του δεύτερου πομπηιανού στυλ.
Ο τάφος βρέθηκε τυχαία το 1942, ανασκάφηκε από τον Χαράλαμπο Μακαρόνα και δημοσιεύθηκε περιληπτικά από τον ανασκαφέα, ενώ η πλήρης μελέτη του έχει γίνει από την αρχαιολόγο Stella Miller. Σήμερα είναι προσιτός μόνο στους ειδικούς, προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερή υγρασία, που έχει συμβάλει στην εξαίρετη διατήρηση του ζωγραφικού διακόσμου του. Για την καλύτερη προστασία του μνημείου το 1999 κατασκευάσθηκε μεταλλικό στέγαστρο.
Συντάκτης
Ε. Ψαρρά, αρχαιολόγος
http://bit.ly/29LVnXR
Μακεδονική επιγραφή από τα αφιερώματα των Μακεδόνων στην Αθηνά Πολιάδα ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!
Η επιγραφή του Παλατιανού - Κιλκίς.
Η επιγραφή βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο του Παλατιανού, όπου πιθανολογείται η αρχαιότατη πόλη Φύσκαι ή κατά άλλους το Ίωρον, των ελληνιστικών χρόνων.
Η επιτάφιος λίθινη επιγραφή αναφέρεται στα αδέλφια του Αλεξάνδρου, Δημητριανό και Επίξενο καθώς και στη γυναίκα του Μαξίμα. Είναι του 3ου αιώνα μ.Χ.
Η επιγραφή βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο του Παλατιανού, όπου πιθανολογείται η αρχαιότατη πόλη Φύσκαι ή κατά άλλους το Ίωρον, των ελληνιστικών χρόνων.
Η επιτάφιος λίθινη επιγραφή αναφέρεται στα αδέλφια του Αλεξάνδρου, Δημητριανό και Επίξενο καθώς και στη γυναίκα του Μαξίμα. Είναι του 3ου αιώνα μ.Χ.
Οι Πέρσες για τους Μακεδόνες: ''Yauna Takabara''.
H εκστρατεία του Δαρείου Α΄ εναντίον των Σκυθών και της Ευρώπης έγινε το έτος 513/12 π.Χ. Τα στρατεύματά του διέβησαν τον Βόσπορο και υπέταξαν τους Σκύθες, τους Θράκες και τους Μακεδόνες. Ένας από αυτούς τους λαούς που υπέταξε ο Δαρείος Α΄ κατά την εκστρατεία του εναντίον της Ευρώπης, χαρακτηρίζεται ως “Yauna Takabara”, δηλαδή: «Έλληνες με ασπιδόμορφο κάλυμμα κεφαλής» (Greeks, who wear shield like head coverings). Είναι γνωστό ότι οι Πέρσες όπως και οι άλλοι αρχαίοι ανατολικοί λαοί ονόμαζαν «Ίωνες» όλους τους Έλληνες. Μάλιστα ο τύπος “Yauna” πλησιάζει περισσότερο τον ομηρικό τύπο «Ιάονες», όπως αναφέρεται στην Ιλιάδα και στον ομηρικό ύμνο Εις Απόλλωνα. Αυτή η περσική ονομασία αποτελεί την αρχαιότερη άμεση μαρτυρία που διαθέτουμε σήμερα για την ελληνικότητα των Μακεδόνων! Οι αρχαίοι Πέρσες θεωρούσαν τους Μακεδόνες, ΈΛΛΗΝΕΣ κι επειδή στα Περσικά όπως και σε πολλές ανατολικές γλώσσες μέχρι και σήμερα οι Έλληνες εν γένει καλούνται ''Yauna'' (Ίωνες), ονόμασαν τους Μακεδόνες “Yauna Takabara”, δηλαδή Έλληνες που φορούν επί της κεφαλής τους την ασπιδόμορφη «καυσία».
Εικόνα: Νόμισμα του Αλεξάνδρου Α΄, με ιππέα φέροντα την καυσία στην εμπρόσθια όψη και το δικό του όνομα, φυσικά στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ, στην οπισθία όψη.
H εκστρατεία του Δαρείου Α΄ εναντίον των Σκυθών και της Ευρώπης έγινε το έτος 513/12 π.Χ. Τα στρατεύματά του διέβησαν τον Βόσπορο και υπέταξαν τους Σκύθες, τους Θράκες και τους Μακεδόνες. Ένας από αυτούς τους λαούς που υπέταξε ο Δαρείος Α΄ κατά την εκστρατεία του εναντίον της Ευρώπης, χαρακτηρίζεται ως “Yauna Takabara”, δηλαδή: «Έλληνες με ασπιδόμορφο κάλυμμα κεφαλής» (Greeks, who wear shield like head coverings). Είναι γνωστό ότι οι Πέρσες όπως και οι άλλοι αρχαίοι ανατολικοί λαοί ονόμαζαν «Ίωνες» όλους τους Έλληνες. Μάλιστα ο τύπος “Yauna” πλησιάζει περισσότερο τον ομηρικό τύπο «Ιάονες», όπως αναφέρεται στην Ιλιάδα και στον ομηρικό ύμνο Εις Απόλλωνα. Αυτή η περσική ονομασία αποτελεί την αρχαιότερη άμεση μαρτυρία που διαθέτουμε σήμερα για την ελληνικότητα των Μακεδόνων! Οι αρχαίοι Πέρσες θεωρούσαν τους Μακεδόνες, ΈΛΛΗΝΕΣ κι επειδή στα Περσικά όπως και σε πολλές ανατολικές γλώσσες μέχρι και σήμερα οι Έλληνες εν γένει καλούνται ''Yauna'' (Ίωνες), ονόμασαν τους Μακεδόνες “Yauna Takabara”, δηλαδή Έλληνες που φορούν επί της κεφαλής τους την ασπιδόμορφη «καυσία».
Εικόνα: Νόμισμα του Αλεξάνδρου Α΄, με ιππέα φέροντα την καυσία στην εμπρόσθια όψη και το δικό του όνομα, φυσικά στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ, στην οπισθία όψη.
